Şarkılarla Aşk
Şarkılarla Aşk
‘Kaç zaman oldu ben hala gittiğine inanmadım. Unutmam imkansız, döneceğin güne hazırlandım…‘ Evet bir aydan fazla oldu ve ben hala inanamıyorum belki de inanmak istemiyorum. Unutmam imkansız bunu az çok bilirsin ama döneceğin gün olacak mı işte bundan ümidim yok… Şarkılar… Mutlu iken de, aşık iken de, buruk iken de bir anlamı olan şarkılar. Bir süredir dinlediğim her parçanın ayrı bir anlamı oluyor ben de. İşte diyorum. Yazmayı sevdiğim halde benim ifade edemediğim duyguları o kadar güzel anlatmış ki. Hal böyle olunca gözlerimi kapıyorum ve bırakıyorum kendimi parçaların ahengine. Bazı yerlerde derin bir iç çekiş yeter iken, bazı nağmelere gözyaşlarım eşlik ediyor. Neden mi? Asla kabul etmediğim ama kabul etmeye mecbur kaldığım her şey bir sebeptir. Gidene hoşça kal dediğim gibi, akan her yaşa da gidin, siz de terkedin diyorum. Kal demek mi… Kalmayacağını bile bile mi? Yine şarkılar devreye girsin öyle ise; ‘Gidene dur diyemem, giden gider zaten…’
‘Bir yas bahçesi içim, anılar soluk çiçekler. Bakıp büyütmesem hergün elbet ölüp gidecekler…’ Bir terkediliş hikayesi aslında yaşanan. Terkediliş demek ağır değil mi aslında olması gerekenin oluşu. Yine en doğrusunu yaptı, her daim yaptığı gibi. Ama sebepler sonucu asla hafifletmiyor. Ne yani evet doğru olan bu deyip güle oynaya mı bitsin? Hayır… İçim bahar, içim yas bahçesi. Hüznün gemisinin limanı artık daimi. Ama ne şanslıyım ki zamanında anılar biriktirdim. Hala sakladığım ve her daim saklayacağım hatıralar. Onlara her bakışımda, her elime alışımda 11 ay baştan sona gözlerimin önünden geçiyor. Anılar soluk olsa da ben her daim bakıp onları büyüyeceğim. Ölüp gitmelerine imkan yok çünkü o anılar benim tebessüm sebebim…
Ağlamam Zaman Aldı
‘Bir eski zaman kadınının, mektubundaki zarafet Tutsak bir şairin, göz pınarlarındaki hasret. O kadar kırılgan, içimdeki çocuk sana inanan. O kadar naif ki hala, gittiğini anlayamayan…’ Evet kırgınım. Bunu O da biliyor. Kızgın değilim ama çok kırgınım. Geride birisini bırakarak gitmek, her daim o kalanı kırar, paramparça eder. Geride kaldım ben de gidemedim gitmeye yüreğim yetmedi. Belki gitmeliydim ama gidemedim. Kaldım, kendimle, kırık kalbimle, soluksuz sevgimle kalakaldım. Olması gereken bu, doğru olan bu! Ama bunu kalbe anlatamıyorum işte. Sadece sükunet… Karadeniz suları gibi kıyıya vurdukça bu kırgınlık darma duman ediyor beni. Ne kadar sevildiğini bir bilse… Yıllar boyu böyle devam edeceğini bir bilse… Kırılsam da, üzülsem de, gönül koyamayacak kadar çok sevdim. Hep iyi olsun, mutlu ve huzurlu olsun başka bir isteğim yok.
‘Zaman dondu sanki her şey sıradandı, iyiyim dedim herkese ağlamam zaman aldı. Bir kaç eşyan vardı ben de öylece kaldı. Yoktun artık yanımda anlamam zaman aldı, ağlamam zaman aldı…’ Evet eskiden beni heyecanlandıran mutlu eden bir çok şey o kadar sıradan geliyor ki, insan neşesini kaybetti mi rutine biniyor her şey. Olması gerektiği için yapmaz, görev olarak algılamak oluyor artık her şey. Yüzdeki sahte gülümseme kalpteki karanlığı örtüyor belki ama, gözleki daimi buğu kendini bazen ele veriyor. Artık yok… Bunu anlamak gerçekten zaman alıyor. Peki ben ne zaman anlarım bunu da bilmiyorum. Bilmekte istemiyorum. Çünkü kalbimdeki hüzün, yaşanan güzel anılar, sahip olduğum o kıymetli aşk benim hazinem. Gitsin bitsin diye uğraşmak değil amacım kalbimde mühürlensin her daim kalsın isterim. Peki ya o? Hatırlıyor, düşünüyor, özlüyor mudur. Bazen düşüyor muyumdur aklına? Özleminden çılgına dönsem bile ona ulaşacağım yollar kapalı. Yapamam, yazamam verdiği kararda aklını tekrar bulandıramam. Özlem ah bu özlem….
Aylar birbirini kovalarken bak geçti 1 yıl… Belki yanında değilim, belki kalbinde de yerim yok artık ama ben 1 yılı da senle doldurdum. 27 Temmuz asla aklımdan çıkmayacak bir tarih olarak kazındı. Sonu ne olursa olsun, sen benim hep iyikim olarak kalacaksın. İyi ki…
Etiketler Ağlamam Zaman Aldı Şarkılarla AşkSende Paylaş: Facebook Tweet Pinterest Google+ Whatsapp